Abran (cond')

Dublin Core

Orixe

Cond' Abran (95, II, 1, XII, 4)

Data

1252-1284

Person Item Type Metadata

Birthplace

Alemania

Occupation

Conde

Ermitán

Ficticio

Relixioso

Biographical Text

Personaxe de ficción protagonista da CSM 95. De orixe alemá, Abran acaba vivindo como eremita nas costas de Portugal, para ser secuestrado por musulmáns tras unha incursión destes últimos desde África. No texto afonsino distínguese pola sobriedade dos seus costumes e pola falta de cobiza, feito que ao final lle vale a admiración dos seus inimigos. Deste eremita non temos outras novas que non sexan as que compoñen o retrato literario. Nun seu estudo, Jaime Ferreiro Aemparte, atento lector da obra mariana de Afonso X, definiuno como "un extraño y pintoresco personaje que vivía dedicado a pescar y meditar en un promontorio frente al mar" (Ferreiro Alemparte 1971: 60). Como observou Déborah González Martínez, o nome de Abran enmárcase dentro dese grupo de antropónimos que, na lírica galego-portuguesa, son “reafirmados pola relixión” xunto cos casos de Abel, Aleixi, Bartolomeu, Mateus, Rachel, Samuel e Tome (González Martínez 2007: 582). Polo tanto, é probable que a elección do nome non sexa casual, senón que queira reflectir un precedente bíblico xogando coa analoxía das vicisitudes biográficas entre este personaxe e o Abraham da Xénese. De feito, incluso este último, despois de recibir unha instrución de Deus, está no centro dun desprazamento cara a Occidente, desde a súa cidade natal de Ur cara ás actuais costas do Líbano e Siria, en Cananea (Xénese 12)

Bibliography

Ferreiro Alemparte 1971 = Jaime Ferreiro Alemparte, “Fuentes germánicas en las ‘Cantigas de Santa Maria’ de Alfonso X el Sabio”, Grial, 31, 1971, pp. 31-62

González Martínez 2007 = Déborah González Martínez, “A onomástica persoal na lírica medieval galego-portuguesa”, in Na nosa lyngoage galega: a emerxencia do galego como lingua escrita na Idade Media, Santiago de Compostela, Instituto da Lingua Galega, Consello da Cultura Galega, 2007, pp. 579-602